Belki Biraz Şefkat

                   Çocukluğuma...


Biraz diğerleri oldum senden önce
Senden önce, biraz şefkat aradım
Sadece şefkat mi?
Sadece şefkat ..
Diğerlerini okudum senden önce biraz
Fazlasını istemedim çünkü.
Çünkü fazla geldi her dem “okumak”
Ben, biraz istedim
Harfler üzerime yağdı ağırlaşarak

Senden sonra yok diğerleri
Bilmelisin!
Yalan biriktirip de çıktılar önüme
Geldiler, çıktılar ve gittiler.
Hepsi bu yolcunun yol defterinden kalan

Varsa senden önce her şey, biraz
Hepsinde seni aradım
Düşündüm yürümeyi aklıma danışmayıp
Aklımı yormadan

Akşam, sorar sabahı hüznün mevsimlerinde
Şefkat de seni sorar gecelere
Biraz utangaç yüzü gecenin
Biraz seher vakti gözleri...

Sokaklar sahip çıkmazsa şehir yüklü adımlara
Adımlarım sana çıkar
Sana çıkar mermiden korkmayıp
Caddelerden ürken her çocuk

Şimdi Gazzede bir çocuk puşisini takıp
Gidiyor sokaklara, annesine gider gibi
Belki biraz yorgun
Belki biraz melek gibi

Uykulardayım, yani ölümlerde.
Sabahı akşam eden o ölümlerde
Ve ben geçiyorum
Yollardan da ötelere..

/Yaşamaktır uyku sonrası her şey
Yaşamaktır ölümlere yol gösteren/