Kapı Aralığı

Dışarıda ölümler koşuşuyor.
insanlar kayıp.
İçerilerden hiç çıkmadı hesaplaşma.
Odalardan hiç eksik olmadı sesler.
Duvarlar da konuşur, unutmadım.
Yatıp uzanıvermek döşeklere
ki acıtır…

Kapı aralığında bir an! Düşündüm ki
gece ağlamış…

Dostsuz kalınmaz meselâ şehri İstanbul'da.
Hele hele aşksız varılmaz
Bir kaç otobüs uzaklığı evlere.
Temmuz sıcaktır; asfalt yollar mesela cayır cayır yanar,
oysa mavi serindir ve maviler...

Dinlenebilmek için zamandan ödünç alıp,
Begonyaları seyrettim.
Nasıl bir şeydi anlatamam.
Daha iyi izah edilebilir, rüyalar bile..

Dışarıda hayatlar, çoktan seçmeli.
İnsanlar saklı bir şehir, şehir içinde.
Kendi şehrinde kaybolur ilk önce insan.
Ve sonra kapı aralanır.

Kapı aralığında bir an!
Anladım ki uykular hep ölüme bakarmış.

Yasin Onat