Tariften Muaf


mahcupluğun bir omzu olsa ve yaslansam ona
ve tüm kalbimle dönsem yüzümü yine kalbime
kimseye söylemesem her akşam gidiyorum hepsi bu
gözcüler, bekçiler ve meraklı bakışların olmadığı
bir orman var kalanların sessizliğe saklandığı
ve ağaçların ancak göğe tutunarak büyüdüğü bir orman
bahçeler bir de eskitmemek için dar zamanları
ki tutunmaktır aslı, eşyanın eşyaya insanın ise insana
uzayıp giden düzlüklere ölçüsünü hiç sormasam

ihtiyatlı değilim konuşmak gelince sıra bana 
masallarda bir varmış bir yokmuş hangisinde geçer
bir fikir veriyor susmak mahcupluğun omuzlarında
az söyledim ama az olmadı taşıdığım hiç bir sızı
ne garip tüm garipler azlığın cevherini yontuyor
-hay..
bir vakit diğer bir vakte bağlıdır vazgeçmesem
dünya muttasıl yorgun ve insan ne kadar da toy
ekseni olmayan kavrayışlar çatısı akan evler gibi
oysa yerel dillerde bile anlaşılan o ilk selamlaşma
gerektirmiyor hiçbir kural ve kaideyi
doğu'dan gelenlere batıyı batıdan gelenlere doğuyu
levhalar sorusuz cevaplar önerirken işte şimdi
ne tarafa yakın düşer tariften muaf bu özlemler 

dinlemenin bir kitabı olsa ve dinlesem onu öylece
ve tüm kalbimle duysam sesimi yine kalbimde
kimseyi görmesem nasıl dinlerdim ki sesimi
herkesin yanında ama kimsenin değil hatrında
örnek arıyor insan yabancı kalmamak için kendine
bilmesem de yaklaşacak bir duanın niyetleri
toplandıkça eksilen ve çarptıkça bölünen 
hatalı işlemler bir de doğruya götüren en iyi hediye
uzayıp giden cümlelere kim yazmış hiç sormasam.


Yasin Onat

13 Kasım 2019

Yorumlar

Popüler Yayınlar