BELKİ BU HARİÇ

gündemler akıp giderken renkli ekranlardan buz kırığı
haberli habersiz tüm can sıkıcı son dakikalara maruz
olmasa eskinin ajansları kıyas etmezdik dünü bugün ile
ki radyolar, fotoğrafa bakmanın değil bakmamanın sessizliğinde
hariç tutuyorum izlenenlerin yoksunluğunu izleyenlerden belki
kendi ekranını kumandasız kullanan kullardan daha sıcak
kim söz söyleyebilir bir haneyi dumansız ısıtır gibi

bakıyorken elinden gelene ve elden giden her şeye
arkeologlar gibi titiz, ulaşınca değerli olanın tam kalbine
bırakıyor, belki tekrar başlamamak için istenmeyen her heves
ve dünyanın beklediği hiçbir haber daha güzel değil bir anneden
duymuştuk sufleyi, temrin edilmeyen provaların mahcupluğunda
her duyduğunu söyleyen ne yazık çocuklar bile değilken
hariç tutulmuyor defterde, istemeyerek yapılan günahlar bile

gündemler akıp giderken kış gelip geçti çok mu yalnız
kaldık kendimizle yine az mı, biraz insaf biraz daha belki
yavaş yavaş bitiyor gün ve akşam haberlerinde insan durumu
gel ve gör ki nice dumansız dağ başlarını ısıtan kar bile
görünmeyince bilinmiyor
sesi kuşların zikri kadar malum ve ince

yenik düşünce yine de sevilen bir yaşamaktır bu
düşmese de her ekrana bir kalbe düştüğü kadar…

Yasin Onat

İstanbul, Mart 2019