Kış İstasyonu
bekleyince iyileşen yaralarımızdan
kabuk bağlamamış olanların sızısı taşıdı bizi şimdiye
kış gelirdi, korumak için hayallerimizi
paslanmaya yakın demirlere vurulan boyalar gibi
bekleyince biriken korkularımız vardı görülmeyen
ancak yaşamanın iyi geldiği.
İstasyonlar vardı her biri geçmişle özdeş
babaların bakışlarındaki saklı yolculuğu kaydederken
çocukluk hatıralarının heyecanı taşıdı bizi şimdiye
kış gelirdi, korumak için hayallerimizi
beyaz örtünün altında fezaya bırakılan beyaz umutlar gibi
bekleyince biriken sözlerimiz vardı fark edilmeyen
ancak yaşamanın iyi geldiği
ve üşütmeyen...
Yasin Onat
İtibar Dergisi 77. Sayı
Yorumlar