Mümkün Mertebe

karşıya gitmek ve karşıdan dönmek ne garip

bir çizgi çekilse varış noktası ev midir yoksa

herkes için bir yol mudur üzgünlük öncesi

yarım kalanların kabını dolduran son damla

vasıtasız varılan incinmiş duygulardan da sonra

müsait bir yerde inmenin ferahlığı yok nasılsa

duyulmamış konuşmaları vardı karşı yakanın

her akşam biriktirdiği özlemi dindirirken aheste

yakındığımız kadar yaklaşmıyor muyuz üzgünlüğe

ve uzak kimdir bilmeye gidiyor şehirliler köylere

sırtında taşımak gibi kendini: burkuldu hafızamız

kuralları çiğnenmiş başlangıçların evlerde çözülen

dertleri yaralar gibi saran mümkün mertebe elleri..

hangi tarafın şifa reçetesi merhametten daha üstün?

tutacak bizi başkası için kazanılmış isteklerimiz oysa

karşılıksız kalmazdı iyilik insan kendine karşı olmasa

ki uğraşınca yeni bir dünya çıkmayacak yer altından

yer üstünde de bulamayacak kimse ölümden başka

hayatlar mümkün kılıyor yeni hayatları mutluyken

ve üzgün kimdir sormaya gidiyor komşular şehirlere

onaylanan söz mü senet mi vazgeçmeye daha müsait

kıymetli çıkıyor duruşumuz behemehâl uykulardan uyanınca.

Yasin Onat

İtibar Dergisi 87. Sayı