Yaşamaktır Senin Adın Ey Ölüm

Bölünüyor akşam ufukta parça parça
Şehirler de bölünüyor "yakın"dan uzağa
"uzaklar"dan yakınlara.
Varılmamış güzel bir şehir oluyor aşk
ya da henüz kapanmamış bir çift gözden
damlayan gözyaşı...

En zayıf, en onulmaz yanıdır insanın
En güçlü tarafı.
Bilir bunu kalbinde merhamet bulunan
ve gözlerinde okyanusları bir umut gibi taşıyan.

Sen ey yaşamak...
Istırap yüklü gemilerin, inşirah dolu
limanlara yanaşması.
Sadırlardan taşan satırlara sığmıyor.

II
Ey Aşk...
Yakınlığı ve uzaklığı olmayan hece!
Bil ki, seven kalp kavuşur diğeriyle.
Yollar kısalır ve yakın olur
Söz biter mânâ kalır geriye
Ve yaşamak olur ölümün adı.

Ey Aşk...
Aşık maşûk'undan, maşûk aşık'ından
Uzak mıdır, uzakta mıdır söyle...